Hrabiowskie tulipany

Dlaczego hrabiowskie?  

W ubiegłym roku, opowiadałam o nich , ale okazuje się opowieść była niepełna. Oczywiście moja wina, nie dopytałam mojej wiekowej mamy o szczegóły. W tym roku, wyszła mama do ogrodu i wróciła ze słowami "...no chyba uda się uratować hrabiowskie tulipany, aż trzy kwitną, a w zeszłym roku, był tylko jeden".  Zastrzygłam uszami:), dlaczego hrabiowskie? Wcześniej wiedziałam, że mama dostała je sąsiadki. Teraz znam całą historię. W młodości babka Pawlina (jak nazywa ją moja mama) służyła w hrabiowskim pałacu w Różance i właśnie z pałacowych ogrodów przyniosła do swojego ogródka cebulki tulipanów. Całe życie chlubiła się nimi i niechętnie się dzieliła cebulkami. Długo myślałam o opowieści mamy. Pałac nie istnieje. Został zniszczony przez wojska rosyjskie w sierpniu 1915 r i nigdy nie został odbudowany. Jako dziecko bawiłam się w jego ruinach, biegaliśmy po parku, zimą zjeżdżaliśmy na sankach, zrywaliśmy przemarznięte owoce berberysu. Do dziś pamiętam ten lekko kwaskowy smak. W byłej dworskiej oficynie mieszkały moje szkolne koleżanki. Chodziłam do biblioteki, urządzonej w dawnej tzw. rządówce - budynku zarządcy majątku. Teraz tego też już nie ma. Oficyna popadła w kompletną ruinę, bez dachu i części ścian. Przykry widok. Nie mogę wyjść ze zdumienia, że z całego ogromnego założenia pałacowego nie przetrwało nic, co wydawało się solidne i trwałe, a w wiejskim ogródku panny służącej przetrwały delikatne tulipany.  Taki sobie chichot historii:)) 

Może to właśnie na tym klombie rosły moje "hrabiowskie tulipany"?  link,  tam też więcej o pałacu i jego historii. 

Jeszcze o roślinach, Hierochloe odorata, łacińskie terminy bywają bardzo poetyczne:)), mówiąc "po naszemu"- turówka wonna. Na pierwszy rzut oka wygląda, jak perz, jak ucieknie z przeznaczonego miejsca w ogrodzie, tylko wprawne oko odróżni ją od perzu. Nie da się tego zrobić po zapachu gdyż, świeże liście nie pachną. Mocny, przyjemny zapach wydzielają suche rośliny. Pachnie, słodko, korzennie trochę wanilią, trochę anyżem, to kumaryna zawarta w roślinie tak pachnie. Wbrew nazwie, żubry jej nie jedzą, jest ostra i twarda. Wszyscy wiedzą, że z trawy żubrowej (turówki) robi się żubrówkę ale zapewniam Was, sprawdza się też w innych kuchennych pomysłach. Kawałek liścia dodany do gulaszu lub pieczeni, daje potrawie egzotyczny zapach i smak. Warto spróbować:))

To moje ogrodowe zbiory i mimo, że nie mam w ogrodzie żubra, trawa żubrowa rośnie bardzo dobrze i ciągle ucieka z wyznaczonego miejsca. 

Zrobiłam długi wstęp, a teraz do rzeczy. Jak widzicie zebrałam, (diabeł mnie pdkusił:)), wysuszyłam i przyszło zastanowienia, ale po co Ci tyle? Dałam miejscowym znajomym, reszty szkoda wyrzucić...., może ktoś chce? Chętnie podzielę się.